De Europese Unie onderzoekt momenteel of het mogelijk is om koolstofkredieten op te nemen in de koolstofmarkt. Deze stap zou in de komende jaren de mogelijkheid tot compensatie van koolstofkredieten op de EU-koolstofmarkt kunnen openen.
Eerder verbood de Europese Unie het gebruik van internationale koolstofkredieten op haar emissiemarkt vanaf 2020 vanwege zorgen over goedkope internationale koolstofkredieten met lage milieunormen. Na de opschorting van het CDM nam de EU een strikt standpunt in over het gebruik van koolstofkredieten en stelde zij dat internationale koolstofkredieten niet gebruikt konden worden om de emissiereductiedoelstellingen van de EU voor 2030 te halen.
In november 2023 stelde de Europese Commissie de invoering voor van een door Europa ontwikkeld vrijwillig certificeringskader voor hoogwaardige koolstofverwijdering. Hierover werd na 20 februari een voorlopige politieke overeenstemming bereikt door de Europese Raad en het Parlement. Het definitieve wetsvoorstel werd op 12 april 2024 in een eindstemming aangenomen.
We hebben eerder geanalyseerd dat de EU, vanwege diverse politieke factoren of internationale institutionele beperkingen, zonder erkenning van of samenwerking met bestaande externe uitgevers van koolstofkredieten en certificeringsinstanties (Verra/GS/Puro, enz.), dringend een ontbrekende component van de koolstofmarkt moet creëren, namelijk een officieel erkend EU-breed kader voor certificeringsmechanismen voor koolstofverwijderingskredieten. Het nieuwe kader zal officieel erkende definitieve koolstofverwijderingskredieten opleveren en CDRS integreren in beleidsinstrumenten. De erkenning van koolstofverwijderingskredieten door de EU zal de basis leggen voor latere wetgeving die rechtstreeks in het bestaande EU-koolstofmarktsysteem zal worden opgenomen.
Daarom zei Ruben Vermeeren, adjunct-hoofd van de afdeling EU-koolstofmarkt van de Europese Commissie, woensdag op een conferentie georganiseerd door de International Emissions Trading Association in Florence, Italië: "Er wordt onderzocht of koolstofkredieten in de komende jaren in het systeem moeten worden opgenomen."
Daarnaast maakte hij duidelijk dat de Europese Commissie uiterlijk in 2026 moet beslissen of er regels moeten worden voorgesteld om koolstofkredieten voor verwijdering aan de markt toe te voegen. Dergelijke koolstofkredieten vertegenwoordigen de eliminatie van koolstofemissies en kunnen worden gegenereerd via projecten zoals het planten van nieuwe CO2-absorberende bossen of het ontwikkelen van technologieën om koolstofdioxide uit de atmosfeer te halen. De kredieten die beschikbaar zijn voor compensatie op de EU-koolstofmarkt omvatten het toevoegen van verwijderingen aan bestaande koolstofmarkten, of het opzetten van een aparte EU-markt voor koolstofkredieten.
Naast de zelfgecertificeerde koolstofkredieten binnen de EU, wordt in de derde fase van de EU-koolstofmarkt officieel een bruikbaar kader gecreëerd voor koolstofkredieten die worden gegenereerd onder Artikel 6 van het Akkoord van Parijs. Tevens wordt duidelijk gemaakt dat de erkenning van het Artikel 6-mechanisme afhangt van de verdere voortgang.
Vermeeren sloot af met de nadruk op de potentiële voordelen van het verhogen van de hoeveelheid koolstof die via de EU-markt wordt verwijderd, waaronder het bieden van een manier aan industrieën om de uiteindelijke emissies aan te pakken die ze niet kunnen elimineren. Hij waarschuwde echter dat het promoten van het gebruik van koolstofkredieten bedrijven zou kunnen ontmoedigen om daadwerkelijk emissies te verminderen en dat compensaties geen vervanging kunnen zijn voor daadwerkelijke emissiereductiemaatregelen.
Plaatsingstijd: 26-04-2024